Παντα παραλληλιζα τον Ντιμιτρι με κατι αγριο. Με εκανε να φανταζομαι ενα θεο του πολεμου ολο ερωτισμο. Ομως, αυτο που τον εκανε τοσο υπεροχο ηταν οτι παντρευε την ευγενεια με την περιποιητικοτητα. Τα ιδια χερια που επαιζαν στα δαχτυλα κονταρια, παραμεριζαν παραλληλα με προσοχη τα μαλλια απο το προσωπο μου. Τα ιδια ματια που εντοπιζαν τον κινδυνο, με κοιτουσαν ολο θαυμασμο και λατρεια, σαν να ημουν η πιο ομορφη και υπεροχη γυναικα του κοσμου.

Autor: Richelle Mead