... Emilia'nın her türlü kusurdan arınmış olduğunu düşünüyordum ve benim de ona öyle göründüğümü varsayıyordum. Ya da belki ben onun kusurlarını, o da benimkileri görüyordu ama aşk duygusunun ürettiği gizemli bir dönüşüm nedeniyle bu kusurlar bize sadece bağışlanabilir değil, aynı zamanda sevilebilir görünüyordu; bunlar sanki kusur değil, türünün özel bir örneği olsa bile birer nitelikti. Her neyse, biz birbirimizi yargılamıyor, seviyorduk.

Autor: Alberto Moravia