Kucağıma aldığımda, kollarımda sırrımı ele veren bir kasılma sezebildiğinden emindim. Agucuk gugucuk yaparken, sesimdeki hafif sabırsız tonlamadan, bunun benim için doğal olmadığını anladığından emindim. Dahası, okuduğuma göre -özür dilerim, sen okumuştun- bebeklerde tepki uyandırmak için onlara gülümsemek önemliydi. Gülümsedim. Gülümsedim, gülümsedim. Yüzüm acıyana kadar gülümsedim ama yüzüm gerçekten acıdığında bunu anladığından emindim. Ne zaman kendimi gülümsemeye zorlasam, içimden gelerek yapmadığımı biliyordu, çünkü hiç karşılık vermedi.

Autor: Lionel Shriver