Hij dwingt zich tot het eten van zijn yoghurt, want regelmaat moet er zijn, maar halverwege ontdekt hij dat hij eigenlijk helemaal niet van yoghurt houdt en hij laat de rest staan.
Remco CampertTags: droog
در رابطهی دوستی تو نباید کارِ زیادی بکنی همانطور که بر نقاشی تمام شده چیزی اضافه نمیشود.
Remco CampertIk heb een hekel aan fantastische vertellingen. Sprookjes, dromen, saai-jans-fiction, de hele boel kan me gestolen worden.'
'Waarom, meisje?'
'Het gewone dagelijkse leven is al fantastisch genoeg.'
'Kind, kind,' de juffrouw hief de handen geschrokken ten plafond, 'waar haal je die onzin vandaan! Straks ga je nog zeggen dat de werkelijkheid fantastischer is dan een roman.
Of had ik maar zorgen, grote zorgen, of desnoods een vrouw om te bedriegen. Was ik maar een dief, moordenaar of flessentrekker. Angst en schuldgevoelens geven de liefde kraak en smaak. Kermend van angst en vreugde zou ik keer op keer de bodem van het genot bereiken.
Remco CampertIk verveel me niet. Ik ben ongelukkig.'
'Omdat je in geluk gelooft. Iedereen die in geluk gelooft is ongelukkig.
Waarom zou hij zich verzetten? Uit morele overwegingen? Kom nu; als je daaraan deed, kon je beter de rest van je leven thuis blijven zitten met dichtgespijkerde ramen en de deur op de grendel - dan had je een kleine kans dat je een fatsoenlijk mens bleef; alleen was er dan niemand die wist hoe fatsoenlijk je was.
Remco CampertMensen moeten niet trouwen,' zei Panda.
'Kind, praat geen onzin,' zei Jens. 'Mensen moeten zoveel mogelijk trouwen. Het leven is maar kort, al lijkt het je nu misschien lang, en het is de enige manier om in ieder geval een paar mensen goed gekend te hebben, voor het grondwater je bloed wegspoelt en de wormen je hart leegvreten. En het is de enige manier om jezelf te leren kennen. dat heeft natuurlijk z'n nadelen.
Tussen de vele stemmen van mensen
is jouw stem de enige
die menselijk is
die weet van het verdriet
dat langzaam in de bomen groeit
gevoed door de aarde
tot ze oud worden
sterven aan de rand van wilde
of onzindelijke tuinen.
Naar de vertraging der vlakten
verlang ik, naar het gras der rust,
naar wolken van eenzaam varen
en de wattenwind der zuiverheid,
naar de lommerdorpen van ontspanning
en pastorieën der voltooide liefde.
De regen op de ruit als de wind schuin staat
de lampen die zwaaien boven de tramrails
simpele dingen wil ik zien en horen
zonder de poespas van de betekenislaag.
Page 1 of 2.
next last »
Data privacy
Imprint
Contact
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Funktionalität bieten zu können.