Άγνωστα τα θέλω όλα, μόνο άγνωστα, που να μπορώ ίσως κάποτε να τα ανακαλύψω, άγνωστη γη με μάτι καθαρό. Μόνο αν τα γνωστά γίνουν άγνωστα έχω ελπίδα να ξαναγεννηθώ. Δεν υπάρχουν χαρακτηρισμοί, δεν υπάρχουν κανόνες, ούτε κατηγορίες, ούτε ορισμοί. Το καθετί είναι μοναδικό, εξαίσια μοναδικό και μόνο.

Author: Μάρω Βαμβουνάκη