Δεν υπάρχει τίποτε πιο παράξενο και πιο δύσκολο απ’ τη σχέση δύο ανθρώπων που γνωρίζονται μόνο με τα μάτια –που κάθε μέρα, κάθε ώρα, συναντά, παρατηρεί ο ένας τον άλλον, κι είναι ταυτόχρονα αναγκασμένοι κάτω από την πίεση της ευπρέπειας ή από κάποια δική τους παραξενιά να καμώνονται πως είναι αδιάφοροι και ξένοι μεταξύ τους, δίχως ένα χαιρετισμό ή μία λέξη. Ανάμεσά τους υπάρχει κάτι που αναστατώνει, που κεντρίζει την περιέργεια, μια υστερική επιθυμία, ανικανοποίητη και αφύσικα καταπιεσμένη, να γνωριστούν και να μιλήσουν, και προπαντός ένα είδος σεβασμού μαζί με αγωνία και ένταση. Γιατί ο άνθρωπος αγαπά και σέβεται τον άλλον όσο δεν τον ξέρει αρκετά καλά για να τον κρίνει, και η επιθυμία του είναι αποτέλεσμα ατελούς γνώσης.

Author: Thomas Mann