همه
لرزش دست و دلم
از آن بود که
که عشق
پناهی گردد،
پروازی نه
گریز گاهی گردد.

ای عشق ای عشق
چهره آبیت پیدا نیست
***
و خنکای مرحمی
بر شعله زخمی
نه شور شعله
بر سرمای درون

ای عشق ای عشق
چهره سرخت پیدا نیست.
***
غبار تیره تسکینی
بر حضور ِ وهن
و دنج ِ رهائی
بر گریز حضور.
سیاهی
بر آرامش آبی
و سبزه برگچه
بر ارغوان
ای عشق ای عشق
رنگ آشنایت
پیدا نیست

Author: احمد شاملو

همه<br />لرزش دست و دلم<br />از آن بود که<br />که عشق<br />پناهی گردد،<br />پروازی نه<br />گریز گاهی گردد.<br /><br />ای عشق ای عشق<br />چهره آبیت پیدا نیست<br />***<br />و خنکای مرحمی<br />بر شعله زخمی<br />نه شور شعله<br />بر سرمای درون<br /><br />ای عشق ای عشق<br />چهره سرخت پیدا نیست.<br />***<br />غبار تیره تسکینی<br />بر حضور ِ وهن<br />و دنج ِ رهائی<br />بر گریز حضور.<br />سیاهی<br />بر آرامش آبی<br />و سبزه برگچه<br />بر ارغوان<br />ای عشق ای عشق<br />رنگ آشنایت<br />پیدا نیست - احمد شاملو



©gutesprueche.com

Data privacy

Imprint
Contact
Wir benutzen Cookies

Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Funktionalität bieten zu können.

OK Ich lehne Cookies ab