جاده ها با خاطره قدم هاي تو بيدار مي مانند
كه روز را پيشباز مي رفتي،
هرچند
سپيده
تو را
از آن پيشتر دميد
كه خروسان
بانگ سحر كنند.

مرغي در بال هاي يش شكفت
زني در پستانهايش
باغي در درختش.

ما در عتاب تو مي شكوفيم
در شتابت
مادر كتاب تو مي شكوفيم
در دفاع از لبخند تو
كه يقين است و باور است.

دريا به جرعه يي كه تواز چاه خورده اي حسادت مي كند

Author: احمد شاملو

جاده ها با خاطره قدم هاي تو بيدار مي مانند<br />كه روز را پيشباز مي رفتي،<br />هرچند<br />سپيده<br />تو را<br />از آن پيشتر دميد<br />كه خروسان<br />بانگ سحر كنند.<br /><br />مرغي در بال هاي يش شكفت<br />زني در پستانهايش<br />باغي در درختش.<br /><br />ما در عتاب تو مي شكوفيم<br />در شتابت<br />مادر كتاب تو مي شكوفيم<br />در دفاع از لبخند تو<br />كه يقين است و باور است.<br /><br />دريا به جرعه يي كه تواز چاه خورده اي حسادت مي كند<br /><br /> - احمد شاملو



©gutesprueche.com

Data privacy

Imprint
Contact
Wir benutzen Cookies

Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Funktionalität bieten zu können.

OK Ich lehne Cookies ab