دیروز ما زندگی را به بازی گرفتیم،
امروز او ما را . . .
فردا . . . ؟

“حرف‌های ما هنوز ناتمام...تا نگاه می‌کنی:وقت رفتن استباز هم همان حکایت همیشگی!پی…”

“با توامای لنگر تسکین !ای تکانهای دل !ای آرامش ساحل !با توامای نور !ای منشور !ای…”

“درد، حرف نیستدرد نام دیگر من استمن چگونه خویش را صدا کنم؟”

“پیشینیان با ما در کار این دنیا چه گفتند؟گفتند: باید سوختگفتند :باید ساختگفتیم :…”