Een man viel,
sleepte heesters, spreeuwen, schoonheid
met zich mee.
‘Doe dat nog eens,’ zei een vrouw,
en hij viel opnieuw,
sleepte triestheid en muziek en liefde
met zich mee,
en kasten vol kinderen.
‘En nog eens,’ zei zij,
en hij viel met een schreeuw,
sleepte de zon met zich mee.
‘En nog eens,’ zei zij,
en het werd koud om hem heen -
hij viel in duizend stukken.
‘En nog één keer,’ zei die vrouw,
en hij viel opnieuw.

Author: Toon Tellegen