Hatırladığım kadarıyla, vaktiyle, hayatım bir şölendi, tüm gönüllerin açıldığı, tüm şarapların aktığı bir şölen.
Bir akşam, Güzelliği dizlerimin üstüne oturttum. -Ve onu çok acı buldum.- Ve sövdüm ona.
Adalete karşı önlem aldım.
Kaçtım uzaklara. Ey büyücüler, ey sefillik, ey kin, hazinem size emanet!
Kafamdaki tüm insani umutları yok etmeyi başardım. Her sevincin üstüne sıçradım bir vahşi hayvan gibi boğmaz için.
Yanıma cellatlar çağırdım, ölürken, tüfeklerinin dipçiklerini ısırayım diye. Belalar çağırdım, kumla, kanla beni boğsunlar diye. Mutsuzluk ilahım oldu. Çamura uzandım boylu boyuna. Cinayet havasıyla kurulandım. Ve nice oyunlar oynadım delicesine.
Ve ilkbahar getirdi bana budalalığın ürkütücü gülümsemesini.

Author: Arthur Rimbaud