Wśród naszego rodzaju utrzymuje się zdumiewający pociąg ku temu, co "ostatnie" i "utracone". Wartość przeżycia czegoś, z czego również przyszłe pokolenia będą czerpać radość, nie może się w żaden sposób mierzyć z wartością zobaczenia tego, co później popadnie w ruinę. Ten widzi, kto widzi ostatni. Podobnie rozpowszechniony jest zwyczaj kłócenia się krewnych i przyjaciół o to, kto ostatni zamienił słowo ze zmarłym. W miarę zmniejszania się naszej planety i odkrywania przez przemysł turystyczny coraz to nowych nisz i nisz w niszach wróżę świetlaną przyszłość nekroturystyce. "Zobaczcie wymarły Bajkał!", "Jeszcze tylko kilka lat, a Malediwy znajdą się pod wodą!", "Ty możesz być ostatnim człowiekiem, który oglądał żywego tygrysa!".
