Zehra, artık kendini zaptedemedi.
-Baba...Benim zavallı babam... diye feryat etti.
Yüzünü yere kapadı, gözlerinden sel gibi yaşlar akarak bir ibadet istiğrakı içinde babasının ayaklarını öptü:
-Baba... Zavallı babam... Affet beni...
Author: Reşat Nuri Güntekin