Τον πλησιασα, με καθε βημα μου να αυξανει την ενταση μεταξυ μας. Ο Ντιμιτρι ελεγε διαρκως οτι η σκηνη στο σοκακι ηταν το σημειο-καμπη. Για μενα; Ηταν το τωρα. Στεκομουν σε ενα βαραθρο που θα αλλαζε τη ζωη μου. Την περασμενη εβδομαδα εβαζα τα δυνατα μου να αποσυνδεθω απ'οτιδηποτε ρομαντικο ειχε να κανει με τον Ντιμιτρι. Ολοκληρη την εβδομαδα ισχυριζομουν οτι η αγαπη μου για τον Ντιμιτρι εσβηνε. Στην πραγματικοτητα, φουντωνε ολοενα και περισσοτερο. Δεν συνειδητοποιησα καν πως ειχε συμβει. Ηταν σαν να αποκατασταθηκε η παλια μας ελξη, σαν να ισχυροποιηθηκε ο δεσμος μας. Η επιβεβαιωση οτι απ'ολους τους ανθρωπους στον κοσμο, ακομη και τη Λιζα, ο Ντιμιτρι με καταλαβαινε πραγματικα.
