داروگ
خشک آمد کشتگاه ِ من
در جوار ِ کشت ِ همسايه .
گرچه میگويند : « میگريند روی ِ ساحل ِ نزديک
سوکواران در ميان ِ سوکواران . »
قاصد ِ روزان ِ ابری ، داروگ ! [1] کی میرسد باران ؟
بر بساطی که بساطی نيست ،
در درون ِ کومهی ِ تاريک ِ من که ذرّهای با آن نشاطی نيست
و جدار ِ دندههای ِ نی به ديوار ِ اتاقم دارد از خشکيش میترکد
- چون دل ِ ياران که در هجران ِ ياران –
قاصد ِ روزان ِ ابری ، داروگ ! کی میرسد باران ؟
Auteur: Nima Yushij