Mısır'lı Maryam :

"Sanki... İnsanların iki paralel hayatı var. Ciddiye almıyorlar hiçbir şeyi aslında ve hepsi benden daha ciddiye alırmış gibi görünüyor. Devrimi de, aşkı da, örtünmeyi de, Allah'ı da, ölümü de... Ne gibi hissediyorum biliyor musun?
Azizim bir sahne var, bence durumumu gayet açık anlatıyor. İşte o sahneyi düşündükçe kendime ağlayasım geliyor. Ömrümün tamamına. Apartmanın merdivenlerini yıkıyor kapıcı. Bize dedi ki... Çocuğuz, herhalde sekiz yaşındayım, 'Haydi siz de yardım edin.' Benim üzerimde de... Misafirliğe mi gidecektik neydi, beyaz bir elbise. Bir coşkuyla yapışmışım süpürgeye, haldır haldır yerleri süpürüyorum. Suç sıçrıyor üzerime, farkında değilim. Çılgın gibi temizliyorum. Sanıyorum ki, diğer çocuklar da, kapıcı da benimle birlikte. Kan ter içindeyim ve üstümde berbat. Bir baktım çocuklar oyun oynuyor, kapıcı sigarasını tüttürüyor... Sonrası da öyle... Hep öyle. Anladın mı?

Auteur: Ece Temelkuran