با مردم شب دیده به دیدن نرسیدیم
تا صبح، دمی هم به دمیدن نرسیدیم
کالیم که سرسبز دل از شاخه بریدیم
تا حادثه سرخ رسیدن نرسیدیم

“حرف‌های ما هنوز ناتمام...تا نگاه می‌کنی:وقت رفتن استباز هم همان حکایت همیشگی!پی…”

“ای کاش می شدیک بارتنها همین یک بارتکرار می شدیتکرار...”

“خسته ام از آرزو ها، آرزو های شعاریشوق پرواز مجازی، بال های استعاریلحظه های کاغذ…”

“شهیدی که برخاک می‌خفتسرانگشت در خون خود می‌زد و می‌نوشتبه امید پیروزی واقعینه د…”