Sabahleyin azaplı bir rüyadan uyanınca yok yere ona doğru kollarımı uzatıyorum...Daha böyle yarı uykulu halde onu yanımda aradıktan sonra iyice uyanıp da yalnızlığımı anladığım zaman kalbimden gözyaşlarımın pınarı taşıyor ve önümde beliren geleceğin karanlıklarına karşı bağırtıyla ağlıyorum.

Autore: Johann Wolfgang von Goethe