Oh, with my pathetic, earthly, Euclidean mind, I know only that there is suffering, that none are to blame, that all things follow simply and directly from one another, that everything flows and finds its level - but that is all just Euclidean gibberish, of course I know that, and of course I cannot consent to live by it! What do I care that none are to blame and that I know it - I need retribution, otherwise I will destroy myself. And retribution not somewhere and sometime in infinity, but here and now, on earth, so that I see it myself. I have believed, and I want to see for myself, and if I am dead by that time, let them resurrect me, because it will be too unfair if it all takes place without me. Is it possible that I've suffered so that I, together with my evil deeds and sufferings, should be manure for someone's future harmony? I want to see with my own eyes the hind lie down with the lion, and the murdered man rise up and embrace his murderer. I want to be there when everyone suddenly finds out what it was all for.
Fyodor DostoevskyTags: existence faith suffering
Но есть [...], хотя и немного, несколько особенных людей: это в бога верующие и христиане, а в то же время и социалисты. Вот этих-то мы больше всех опасаемся, это страшный народ! Социалист-христианин страшнее социалиста-безбожника.
Fyodor DostoevskyЧто уму представляется позором, то сердцу сплошь красотой. [...] Ужасно то, что красота есть не только страшная, но и таинственная вещь. Тут дьявол с богом борется, а поле битвы — сердца людей. А впрочем, что у кого болит, тот о том и говорит.
Fyodor DostoevskyWystarczy niektórym z naszych szlachetnych panien, że obcięły włosy, włożyły niebieskie okulary i nazwały się nihilistkami aby nabrać przekonania, że tym samym zaczynają mieć własne "przekonania". Komu innemu wystarczyło poczuć w sercu kropelkę, dosłownie odrobinę jakiegoś ludzkiego, życzliwego uczucia, aby natychmiast nabyć przekonania, że nikt na świecie nie czuje tak jak on i jest on forpocztą w rozwoju ludzkości. Wystarczyło komu innemu przyjąć na słowo jakąś myśl albo przeczytać stronniczkę jakiegoś dzieła bez początku i zakończenia, aby natychmiast uwierzyć, że to "jego własne myśli", zrodzone w jego własnym mózgu. Bezczelność naiwności, jeśli można się tak wyrazić, dochodzi w takich wypadkach do zadziwiających rozmiarów, wszytko to brzmi nieprawdopodobnie, ale spotykamy się z tym na każdym kroku.
Fyodor DostoevskyTags: naiwność nihilizm przekonania
No podría expresarme mejor su desprecio que dejándome hablar libremente y sin censura de mi amor.
Fyodor DostoevskyΚυρίως μην ψεύδεσθε στον εαυτό σας. Αυτός που λέει ψέματα στον εαυτό του φτάνει στο τέλος να μην ξεχωρίζει την αλήθεια ούτε μέσα ούτε γύρω του.
Έτσι χάνει τον αυτοσεβασμό του αλλά και τον σεβασμό των άλλων. Και καθώς δεν σέβεται πλέον κανένα, σταματά να αγαπά..
Yarının hiçlik olması tehdidiyle mutlu olamam ve olmayacağım. Derin bir hakaret bu... Bu yüzden, beni acı çekmem ve yok olmam için, fikrimi sormadan ve küstahça var eden bu doğayı; su götürmez davacı, savcı ve davalı rolümle, kendimle birlikte mahkum ediyorum... Doğayı yok edemediğim için de, sadece kendimi yok ediyorum, hiçbir suçlunun bulunmadığı bir tiranlığa katlanmaktan bezmiş olarak...
Fyodor DostoevskyTags: demons dostoyevsky
He was hopelessly in debt to his landlady, and was afraid of meeting her.
Fyodor DostoevskyNonetheless, a question remains before us all the same: what is a novelist to do with ordinary, completely "usual" people, and how can he present them to the reader so as to make them at least somewhat interesting? To bypass them altogether in a story is quite impossible, because ordinary people are constantly and for the most part the necessary links in the chain of everyday events; in bypassing them we would thus violate plausibility. To fill novels with nothing but types or even simply, for the sake of interest, with strange and nonexistent people, would be implausible--and perhaps uninteresting as well.
Fyodor DostoevskyI know about an actual murder over a watch, it's in all the newspapers now. If a writer had invented it, the critics and connoisseurs of popular life would have shouted at once that it was incredible; but reading it in the newspapers as a fact, you feel that it is precisely from such facts that you learn about Russian reality.
Fyodor Dostoevsky« first previous
Page 144 of 171.
next last »
Data privacy
Imprint
Contact
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Funktionalität bieten zu können.