هكذا نعيش حياتنا مهما كان عمق وخطورة الخسارة، ومهما كانت أهمية ما يسرق منا، الذي يخطف مباشرة من بين ايدينا، حتى لو تُركنا كبشر متغيرين ولم يبق لنا مما كان قبلا سوى طبقة من البشرة الخارجية، فإننا نشتمر في العيش على هذه الطريقة، بصمت. ندنو كثيرا من الوقت المخصص لنا، نودعه أثناء جرجرته خلفنا، مكررين، وغالبا ببراعة، أعمال نفس الحياة اليومية غير المتناهية، مخلفين شعور بفراغ غير قابل للقياس.
Haruki MurakamiHow wonderful it is to be able to write someone a letter! To feel like conveying your thoughts to a person, to sit at your desk and pick up a pen, to put your thoughts into words like this is truly marvelous.
Haruki MurakamiTags: letters letter-writing
Soy ese tipo de personas que no acaban de comprenden las cosas hasta que las ponen por escrito.
Haruki MurakamiI was impressed by the variety of dreams and goals that life could offer.
Haruki MurakamiA nadie le gusta la soledad. Pero detesto que me decepcionen.
Haruki MurakamiChampagne’s completely useless, you know,” he said. “The only good part is the moment you pop the cork.
Haruki MurakamiI wore my suit and the polka-dot tie. As soon as I spotted Malta Kano, I tried to walk in her direction, but the crowd kept getting in my way. By the time I reached the bar, she was gone. The tropical drink stood there on the bar, in front of her now empty stool. I took the next seat at the bar and ordered a scotch on the rocks. The bartender asked me what kind of scotch I'd like, and I answered Cutty Sark. I really didn't care which brand of scotch he served me, but Cutty Sark was the first thing that came to mind.
Haruki MurakamiTags: cutty-sark mysterious-woman
Tengo had a gift for such work. He was a born technician, possessing both the intense concentration of a bird sailing through the air in search of prey and the patience of a donkey hauling water, playing always by the rules of the game.
Haruki MurakamiTags: patience concentration technician
«در صبح زیبای ماه آوریل در یکی از خیابانهای فرعی محلهٔ معروف هارویوکویِ توکیو دختر صد در صد دلخواهم را دیدم. راستش را بخواهید آن قدرها هم زیبا نیست. آدم خیلی مهمی هم نیست. لباس پوشیدنش هم چیز خاصی ندارد. پشت موهایش در خواب شکسته و بیریخت شده. جوان نیست. باید سی سالی داشته باشد. درست ترش این است که بگویم اصلا شبیه دخترها نیست. اما هنوز هم از پنجاه قدمی میتوانم بفهمم او دختر صد در صد دلخواه من است. وقتی او را میبینم، دل در سینهام شروع به تپیدن میکند و دهانم مثل کویر خشک میشود.
شاید هر کسی به دختر خاصی علاقمند باشد، دختری با پاهای قلمی، چشمهای درشت و انگشتهای ظریف. یا اینکه همین طوری با دخترهایی آشنا بشود که همیشه برای وقت گذرانی با هر کسی وقت دارند. اما من چیزهای خاصی را ترجیح میدهم. گاهی وقتها در رستوران خودم را در حالی که به دختری در میز کناری خیره شدهام به این خاطر که شکل دماغش را دوست دارم، گیر میاندازم. اما هیچ کس نمیتواند اصرار کند دختر صد در صد دلخواه مورد علاقهاش با آنچه از قبل تصور میکرده، کاملا مطابقت دارد. با اینکه شکل دماغها را دوست دارم، نمیتوانم شکل دماغش را به خاطر بیاورم. حتی یادم نمیآید اصلا دماغی داشته باشد. تنها چیزی که با اطمینان یادم میآید، این است که چندان زیبا نبود. عجیب است...»
دیدن دختر صد در صد دلخواه در صبح زیبای ماه آوریل
هاروکی موراکامی
To get irritated is to lose our way in life.
Haruki Murakami« first previous
Page 229 of 240.
next last »
Data privacy
Imprint
Contact
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Funktionalität bieten zu können.