You can't measure time by days, the way you measure money by dollars and cents, because dollars are all the same while every day is different and maybe every hour as well.
Jorge Luis BorgesLet not the rash marble risk
garrulous breaches of oblivion's omnipotence,
in many words recalling
name, renown, events, birthplace.
All those glass jewels are best left in the dark.
Let not the marble say what men do not.
The essentials of the dead man's life--
the trembling hope,
the implacable miracle of pain, the wonder of sensual delight--
will abide forever.
Blindly the uncertain soul asks to continue
when it is the lives of others that will make that happen,
as you yourself are the mirror and image
of those who did not live as long as you
and others will be (and are) your immortality on earth.
Tags: life philosophy death self mortality translation inscription-on-any-tomb
Many of the characters are fools and they're always playing tricks on me
and treating me badly.
Tags: writing characters
The central problem of novel-writing is causality.
Jorge Luis BorgesPersonally, I am a hedonistic reader; I have never read a book merely because it was ancient. I read books for the aesthetic emotions they offer me, and I ignore the commentaries and criticism.
Jorge Luis BorgesTags: reading books literature
Time is the tiger that devours me, but I am that tiger.
Jorge Luis BorgesIn vain have oceans been squandered on you, in vain
the sun, wonderfully seen through Whitman’s eyes.
You have used up the years and they have used up you,
and still, and still, you have not written the poem.
خواب دیدم که روی کف زمین زندانم یک دانه شن است. بیتفاوت، دوباره خوابیدم و خواب دیدم که بیدار شدهام و دو دانه شن هست. دوباره خوابیدم و خواب دیدم که دانههای شن سه تا هستند. زیاد شدند تا اینکه زندان را پر کردند و من زیر این نیمکرهی شنی میمردم. فهمیدم که دارم خواب میبینم و با کوشش فراوان بیدار شدم. بیدار شدنم بیهوده بود: شن خفهام میکرد. کسی بمن گفت: تو در هوشیاری بیدار نشدی؛ بلکه در خوابِ قبلی بیدار شدی. این خواب در درون یک خواب دیگر است و همینطور تا بینهایت؛ که تعداد دانههای شن است. راهی که تو باید بازگردی بیپایان است. پیش از آنکه واقعاً بیدار شوی، خواهی مرد.
حس کردم که از دست رفتهام. شن دهانم را خرد میکرد، ولی فریاد زدم: شنی که در خواب دیده شده است، نمیتواند مرا بکشد و خوابی نیست که در خواب دیگر باشد. یک پرتو نور بیدارم کرد. در ظلمت بالایی یک دایرهی نور شکل گرفته بود. دستها و چهرهی زندانبان، قرقره، سیم، گوشت و کوزهها را دیدم.
انسان، کمکم با شکل سرنوشتش همانند میشود؛ انسان بمرور زمان شرایط خودش میوشد. من بیش از اینکه کاشف رمز یا انتقامجو باشم، بیش از اینکه کاهن خدا باشم، خودم زندانی بودم. از هزارتوی خستگیناپذیر رؤیاها، به زندان سخت همچون خانهی خودم بازگشتم. رطوبتش را دعا کردم؛ ببرش را دعا کردم؛ پنجرهی زیرزمینیاش را دعا کردم؛ بدن پیر دردآلودم را دعا کردم؛ تاریکی سنگ را دعا کردم.
We did meet forty years ago. At that time we were both influenced by Whitman and I said, jokingly in part, 'I don't think anything can be done in Spanish, do you?' Neruda agreed, but we decided it was too late for us to write our verse in English. We'd have to make the best of a second-rate literature.
Jorge Luis BorgesBeing with you and not being with you is the only way I have to measure time.
Jorge Luis Borges« first previous
Page 8 of 43.
next last »
Data privacy
Imprint
Contact
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Funktionalität bieten zu können.