„Вашите собствени деца и внуци ли ви вдъхновиха, за да напишете книгите си?“ е също въпрос, който често ми задават. Искам да кажа следното: Никое друго дете не ме е вдъхновявало толкова, колкото детето, което аз самата бях. Не е задължително да имате деца, за да пишете детски книги. По-важното е добре да помните собственото си детство.
Astrid LindgrenUnd wenn ich mal heirate, dann muss mein Mann zwei Bedingungen erfüllen: Er muss Bücher und Kinder lieben, alles andere ist nicht so wichtig. Ich meine, wie er aussieht und so. Obwohl es ja nicht schaden könnte, wenn er schöne Zähne hätte.
Astrid LindgrenMots clés books children wedding marry
წარმოიდგინეთ, თვითონ ცა რა ლამაზი უნდა იყოს, თუ მისი უკუღმა მხარე ასე ლამაზია
Astrid Lindgren- იქნებ სინამდვილეში ეს ყველაფერი წიგნებში წერია, - თქვა კალემ.
- შენ რა, შეიშალე? - გაიოცა ანდერსმა.
- იქნებ ჩვენ სულაც არ ვარსებობთ, - ოცნებით განაგრძო კალემ, - არამედ მხოლოდ და მხოლოდ ბავშვები ვართ წიგნიდან, რომელიც ვიღაცამ შექმნა.
- ჰო, შენ შეიძლება მართლაც წიგნიდან ხარ, - გაგულისდა ანდერსი, - და სულაც არ გამიკვირდება, თუ შეცდომითა ხარ დაბეჭდილი, მაგრამ მე კი - არა, დაიმახსოვრე.
- შენ არ გესმის... - თავისას არ იშლიდა კალე, - იქნებ შენ იმ წიგნის გმირი ხარ, მე რომ შევთხზე...
- მოუსვი აქედან, - გაბრაზდა ანდერსი, - თუ ასეა, შენ ხარ ჩემი შეთხზული წიგნის გმირი და უკვე ვნანობ, რომ ოდესღაც გამოგიგონე.
- საერთოდ კი, მომშივდა, - აღიარა კალემ.
- რა გქვია?
- ჩორვენი, - მიპასუხა გოგონამ.
ერთი უყურე! ნუთუ შეიძლება გერქვას ჩორვენი და იყო ასე დიდებული?! ("ჩორვენი" შვედურად ნიშნავს კუპატს.)
- შენი ძაღლია?
მან პირდაპირ თვალებში შემომხედა და მშვიდად მკითხა:
- შენ იმის გაგება გინდა, ჩემია თუ არა ეს ძაღლი, თუ მისი სახელისა?
- ორივესი, ორივესი, - ვუპასუხე სწრაფად.
- ჩემი ძაღლია და ბოცმანი ჰქვია, - მითხრა მოწყალედ იმ დედოფალივით, თავის ოთხფეხ მეგობარს რომ აცნობს ვინმეს.
Mit was für Blödsinn sich große Menschen beschäftigen.
Astrid LindgrenMots clés kinder erwachsene
Всичко хубаво, което се е случило на тази земя, първо се е случило в нечие въображение.
Astrid LindgrenUnd tausend und abertausend Seelen werden in den Tod gehen...
Astrid LindgrenMots clés krieg-der-rosen
Und Rasmus bohrt seine Nase in Nickes Backe und flüstert: »Denn ich hab’ dich so lieb …«
Da weint Nicke. Seit er ein Kind war, hat er nicht mehr geweint. Aber jetzt weint er. Weil er so müde ist und weil das erstemal in seinem Leben ein Mensch so etwas zu ihm sagt.
Mots clés liebe
Kalle denkt—trotz der kostbaren Zeit—nach. Manchmal aber lohnt es sich, ein wenig Zeit für das Nachdenken zu opfern.
Astrid Lindgren« ; premier précédent
Page 3 de 4.
suivant dernier » ;
Data privacy
Imprint
Contact
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Funktionalität bieten zu können.